Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Πολλές οι εικόνες της βαρυχειμωνιάς που ενέσκυψε στην χώρα και πολύ σωστή η προβολή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων, για να υπογραμμίζεται ότι η κακοκαιρία δεν είναι πάντοτε ικανή συνθήκη για την διακοπή της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων.
Ταυτοχρόνως όμως και μια ευκαιρία υπενθύμισης ότι το υλικό και μέσα κάθε είδους, πρέπει να προφυλάσσονται όσο το δυνατόν καλύτερα από τα στοιχεία της φύσεως, ώστε να μην επιδεινώνεται η συχνότητα παρουσιάσεως βλαβών ηλεκτρονικών συστημάτων και των ηλεκτρολογικών, από την έκθεση στον ήλιο, την βροχή, την υγρασία. Στο φωτογραφικό υλικό που δημοσιοποιήθηκε, κάποια Μ1117 ήταν σαφώς σκεπασμένα με ένα καλό στρώμα χιονιού, ένδειξη της υπαιθρίου εκθέσεώς τους. Αυτό όμως δεν είναι κάτι τραγικό. Ένα τεθωρακισμένο όχημα χωρίς ιδιαίτερα εξελιγμένα ηλεκτρονικά, δεν κινδυνεύει από την έκθεση, όσο πιο πολύπλοκα μέσα, όπως τα ελικόπτερα ή τα μαχητικά αεροπλάνα με ευαίσθητα συστήματα.
Δικαιολογημένες λοιπόν οι φωτογραφίες από αεροπορικό υλικό μέσα σε υπόστεγα. Το ερώτημα όμως είναι αν τέτοιες υποδομές υφίστανται σε επάρκεια για το υλικό, αν όχι για το σύνολο που είναι δύσκολο, τουλάχιστον για το μείζον ποσοστό αυτού. Λόγω γεωγραφίας της χώρας, όλες οι αεροπορικές βάσεις και αεροδρόμια των τριών Κλάδων, βρίσκονται πολύ κοντά στην θάλασσα και το υλικό εκτίθεται στην υγρασία και το αλάτι. Ιδίως περιοχές όπως το Στεφανοβίκειο, υποφέρουν στην κυριολεξία από τον συνδυασμό αυτό και τα ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού είναι τα πλέον εκτεθειμένα. Ευτυχώς, πέρυσι, ένα αρκετά μεγάλο υπόστεγο αναγέρθηκε, ικανό για να φιλοξενήσει έναν σημαντικό αριθμό ελικοπτέρων. Δεν επιλύει όμως το πρόβλημα.
Απαιτούνται και άλλα υπόστεγα, ώστε τα λίγα και πολύτιμα Apache, με τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά τους, όπως εξάλλου και τα OH-58D Kiowa Warrior, να προφυλάσσονται και να μην επηρεάζονται οι διαθεσιμότητές τους, όχι στον παλιόκαιρο, αλλά στην καθημερινή φθορά που διακρίνει λόγω αυξημένων επιπέδων υγρασίας την συγκεκριμένη τοποθεσία. Η ελλιπής προστασία, είναι η αιτία για την οποία συχνά το αεροπορικό υλικό της Αεροπορίας Στρατού παρουσιάζει ταλαιπωρημένη εικόνα ενώ στο εσωτερικό του καλωδιώσεις και άλλα υλικά πολυμερίζονται, την στιγμή που πετάει πολύ λιγότερο εν σχέσει, επί παραδείγματι, με το αντίστοιχο του Στρατού των ΗΠΑ.
Υπενθύμιση λοιπόν σε κάθε κακοκαιρία, ότι πολύτιμο υλικό δυστυχώς παραμένει πλήρως εκτεθειμένο λόγω ελλείψεως σχετικών υποδομών. Στοιχείο το οποίο σε συνδυασμό με την έλλειψη προσωπικού για την τεχνική υποστήριξη του υλικού, πολλαπλασιάζει το πρόβλημα προκαλώντας κάτι παραπάνω από ισχυρό πονοκέφαλο στους διοικητές.
Επομένως, η δημιουργία υποδομών είναι απαραίτητη για οικονομίες κλίμακος στην συντήρηση του υλικού. Επένδυση στις υποδομές, μειώνει την απαραίτητη “αιμορραγία” σε FOS. Και επένδυση στην ενίσχυση του τεχνικού προσωπικού, συρρικνώνει τους χρόνους επισκευών – συντηρήσεως, αυξάνοντας τις διαθεσιμότητες αλλά και την δυνατότητα υποστηρίξεως παρατεταμένων επιχειρήσεων υψηλής εντάσεως σε πολεμικές περιόδους.
Οι πρόσφατες αναπτύξεις συμμαχικών μονάδων στην χώρα μας για σκοπούς εκπαιδεύσεως, εάν έχουν εντυπωσιάσει από μία άποψη, είναι στην αριθμητική επάρκεια του υφισταμένου τεχνικού προσωπικού που υποστηρίζει το έργο. Το τεχνικό προσωπικό των Αμερικανών, εκτελεί τις ίδιες διαδικασίες σε πολύ ταχύτερους χρόνους απ’ ότι το δικό μας προσωπικό, επειδή απλώς είναι περισσότερο… Περισσότερα “χέρια”, μειώνουν τον χρόνο που απαιτείται για να βγει η δουλειά ενώ και ο κατάλληλος εξοπλισμός σε επάρκεια, διευκολύνει ακόμη περισσότερο το έργο και την απόδοση.
