Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Το λαθρομεταναστευτικό οξύνθηκε και πάλι από επιλογή της Τουρκίας, βρίσκοντας απροετοίμαστη την νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη αιφνιδιάσθηκε, έδειξε μια κινητικότητα αλλά τα “μέτρα” που ανακοινώθηκαν δεν δείχνουν να αποδίδουν και σαφώς ενέχουν το στοιχείο των βεβιασμένων επιλογών που δημιούργησε η έκτακτη κατάσταση, προκαλώντας δυσαρέσκεια στην κοινή γνώμη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από την στιγμή που εκδηλώθηκε το πρόβλημα, η Τουρκία το εργαλειοποίησε στον απόλυτο βαθμό, εκβιάζοντας συνολικώς την ΕΕ και καταστρέφοντας σε μεγάλο βαθμό την νωθρή Ελλάδα. Η σαφώς εχθρική στάση έναντι του Ελληνισμού συνολικώς, αποτελεί στρατηγική επιλογή της Άγκυρας. Τι έπραξαν όμως όλα αυτά τα χρόνια η Αθήνα και δευτερευόντως η Λευκωσία, για να αντιμετωπίσουν την συγκεκριμένη σοβαρότατη απειλή; Εκ του αποτελέσματος, είναι σαφές ότι δεν αντέδρασαν αποτελεσματικώς.
Επί της ουσίας, η Ελλάδα χρησιμοποίησε “συμβατικά” μέσα κι ως εκ τούτου απέτυχε να αντιμετωπίσει αυτή την ιδιόμορφη επίθεση από πλευράς Τουρκίας. Οι νεωτεριστές μιλούν για “Υβριδικό Πόλεμο”, άλλοι “Ασύμμετρη Επίθεση”, η ουσία όμως είναι ότι όλα αυτά δεν έχουν και τόση σημασία. Όταν ένα Κράτος δέχεται μια τέτοια μείζονα επίθεση εν καιρώ ειρήνης, εμπλέκει όλους τους πόρους που έχει στην διάθεσή του. Και όταν διαπιστώνει πολύ σύντομα ότι σε επιχειρησιακό επίπεδο, ούτε τα Σώματα Ασφαλείας, ούτε οι Ένοπλες Δυνάμεις αρκούν, τότε καταφεύγει σε αυτό που αποκαλείται “Η Τελευταία Γραμμή Αμύνης”, δηλαδή τις Μυστικές Υπηρεσίες.
Αυτή είναι στοιχειωδώς πρόδηλη επιλογή, σε οποιονδήποτε με βασική αντίληψη του “παιχνιδιού”. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν αναμένεις απλώς τα χτυπήματα του εχθρού για να τα αντιμετωπίσεις αλλά μεταφέρεις τον “πόλεμο” στο ίδιο το έδαφος του εχθρού με προληπτική δράση. Αυτή είναι μια ευέλικτη επιλογή στρατηγικής σημασίας, την οποία προσφέρει η ύπαρξη ισχυρών Μυστικών Υπηρεσιών σε ένα σοβαρό Κράτος.
Πως θα μπορούσε λοιπόν να δράσει η ΕΥΠ, σε ένα τέτοιο πλαίσιο; Η μεταφορά του “πολέμου” από την ΕΥΠ επί τουρκικού εδάφους, σημαίνει σε πρώτη φάση εντατικές επιχειρήσεις Συλλογής Πληροφοριών προκειμένου να εντοπιστούν τα κυκλώματα διακινήσεως των λαθρομεταναστών, τα οποία συντονίζει το γειτονικό κράτος – συμμορία. Αυτά είναι που δρουν και πρέπει να σβήσουν.
Την φάση της Συλλογής Πληροφοριών ακολουθεί η Διείσδυση στα κυκλώματα. Πως γίνεται αυτό; Με την στρατολόγηση ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτά τα κυκλώματα. Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να αμειφθούν τα “καρφιά”, εξασφαλίζουν πληροφορίες που θα επιτρέψουν την απόκτηση πλήρους “ακτινογραφίας” των οργανώσεων από πλευράς προσώπων, προφίλ δράσεως και διαδικασιών.
Τρίτη φάση, είναι η Εκμετάλλευση. Εφόσον έχει αποκτηθεί πλήρης “εικόνα” για τα κυκλώματα, απομένει η εξάρθρωσή τους. Η επίσημη διακρατική ενημέρωση σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών ή κυβερνητικών κλιμακίων, δεν μπορεί να προσφέρει την βέλτιστη λύση. Το να ενημερώσει η ελληνική πλευρά επισήμως ότι διαθέτει αξιόπιστες πληροφορίες για συγκεκριμένα κυκλώματα ή αναμενόμενες μαζικές ροές λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα, αιτούμενη επισήμως από την τουρκική πλευρά την λήψη μέτρων, ενέχει ένα ρίσκο.
Σαφώς και όταν δύο κράτη έχουν μια επίσημη (μυστική ή όχι) συνεννόηση επί τέτοιων ζητημάτων, όσο κακόπιστη και αν είναι η μία πλευρά (εν προκειμένω η Τουρκία), αυτή δεν μπορεί να αγνοήσει το “κάλεσμα” της άλλης, για λόγους στοιχειώδους κύρους σε επίπεδο θεσμών. Τυχόν άρνηση της Τουρκίας να ανταποκριθεί σε κάτι τέτοιο, θα την εκθέσει στο σύνολο της ΕΕ και των Συμμάχων, επειδή η Ελλάδα θα έχει κάθε δικαίωμα να μεταφέρει διεθνώς την αρνητική, αντιπαραγωγική, αναξιόπιστη και σε τελική ανάλυση, απολύτως εχθρική, στάση της.
Για τον λόγο αυτό, η ΕΥΠ δεν θα ενεργεί μόνη. Όταν υπάρξουν χειροπιαστά αποτελέσματα από τις φάσεις Συλλογής Πληροφοριών και Διεισδύσεως, η ελληνική κυβέρνηση θα επιδιώξει μυστική συνεργασία με τους ισχυρότερους εταίρους, τους οποίους δεν μπορεί να αψηφά η Τουρκία. Η εθνική προσπάθεια, θα λάβει διεθνή μανδύα. Σε συνεννόηση, ενδεικτικώς με Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ, οι Μυστικές Υπηρεσίες των χωρών αυτών θα έρχονται σε επαφή με την αντίστοιχη τουρκική, ώστε να φαίνεται ότι οι Πληροφορίες αποτελούν καρπό δικών τους ενεργειών ή πηγών.
Απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση, η Τουρκία θα δυσκολευτεί να μην επιδείξει ανταπόκριση, μπορεί δε να πιεστεί ώστε να δεχθεί ακόμη και την “συμμετοχή” αντιπροσώπων των ξένων μυστικών υπηρεσιών με καθεστώς “παρατηρητού”, στις επιχειρήσεις εξαρθρώσεως των κυκλωμάτων. Άλλωστε, θα έχει επιβληθεί σε αυτό το στάδιο πολιτικός έλεγχος στο ανώτατο επίπεδο, παρά το ότι η όλη “επιχείρηση” θα είναι σκόπιμο να κρατηθεί μυστική.
Όλη αυτή η τακτική, με εκτελεστικό όργανο τις Μυστικές Υπηρεσίες, δημιουργεί έναν ευρύ βρόγχο ενεργειών, παρεμβάσεων, πρωτοβουλιών από μια ολόκληρη σειρά κρατικών υπηρεσιών, σε επίπεδο Υπουργείων Εξωτερικών, Εσωτερικών, Αμύνης και συλλογικών οργάνων (ΕΕ και ΝΑΤΟ) που δημιουργούν έναν ισχυρότατο μηχανισμό πιέσεως στην Τουρκία. Έναντι όλων αυτών των “παικτών”, θα είναι όλο και πιο δύσκολο για την Τουρκία να μην συνεργαστεί. Η παραμικρή “στραβοτιμονιά” από τουρκικής πλευράς, θα έχει ως συνέπεια απευθείας ισχυρές πιέσεις σε ανώτατο επίπεδο.
Όλα όμως ξεκινούν από την βούληση αποφασιστικής εμπλοκής των Μυστικών Υπηρεσιών σε αυτόν των ακήρυχτο αλλά σαφέστατο πόλεμο που διεξάγει η Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος. Το ανωτέρω περιγραφέν “πρωτόκολλο δράσεως”, είναι το τυπικό που εφαρμόζεται από αστυνομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ασφαλείας, που καλούνται να αντιμετωπίσουν παράνομα κυκλώματα κάθε είδους. Τα πάντα βασίζονται στις Πληροφορίες, την Εκμετάλλευση αυτών και σε Στοχευμένη Δράση.
Πρέπει όμως να υπάρχει πολιτική βούληση. Επί της προηγουμένης κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κάτι τέτοιο θα αποτελούσε απλώς ουτοπία. Με την νέα κατάσταση στην χώρα, ενδεχομένως να ξυπνήσουν κάποιοι που, επιλέγοντας την εύκολη λύση, βιάζονται να διαφημίσουν ευτυχείς την αλλοίωση της ελληνικής πληθυσμιακής συνθέσεως. Οι ευθύνες της νέας κυβέρνησης, είναι ακόμη μεγαλύτερες, επειδή διαδέχθηκε μια εμφανώς απρόθυμη και ανίκανη κυβέρνηση.
