Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Ανακοινώθηκε προ ολίγου η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην οποία την θέση του Υπουργού Εθνικής Αμύνης αναλαμβάνει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης ορίσθηκε ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός ε.α. Αλκιβιάδης Στεφανής.
Ο νέος ΥΕΘΑ, παρά την εμπλοκή του στον Τομέα Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχει κάποια ουσιαστική γνώση του χώρου. Με νομικές σπουδές, έχει προϋπηρεσία υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Πρόνοιας την περίοδο 2012-2013. Στην παρούσα φάση όμως, με τις Ένοπλες Δυνάμεις έτοιμες να “γονατίσουν” από την παρατεταμένη υποχρηματοδότηση του ΥΠΕΘΑ, προτεραιότητα για τον νέο υπουργό πρέπει να είναι η σταδιακή αύξηση, τόσο του αναπτυξιακού όσο και του λειτουργικού προϋπολογισμού των Γενικών Επιτελείων.
Παρά τις δηλώσεις των επισήμων για το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, ουδείς σοβαρός παρατηρητής μπορεί να παραβλέψει την ζημιά που έχουν υποστεί αυτές από την διακοπή της φυσιολογικής “ροής” στον εκσυγχρονισμό και την ανανέωση του υλικού κάθε κατηγορίας, όσο και από τους περιορισμούς που έχουν τεθεί στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των τριών Κλάδων. Η Άμυνα είναι “ακριβό σπορ” και η Ελλάδα τα τελευταία έτη ασχολείται με αυτό σε όλο και πιο… ερασιτεχνικό επίπεδο.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, δεν είναι “πρωτοκλασάτο” στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και αυτό θεωρείται αρνητικό, από την άποψη της επιρροής του έναντι του πρωθυπουργού, στον οποίο πρέπει να θέσει το κρίσιμο ζήτημα της αυξήσεως των αμυντικών δαπανών. Η επιλογή του δε, δημιουργεί την εντύπωση ότι κανένα “πρωτοκλασάτο” στέλεχος, δεν επιθυμούσε την “καυτή πατάτα” του ΥΠΕΘΑ. Αυτό, αποτελεί σαφώς ένα είδος “ευκαιρίας” για τον νέο ΥΕΘΑ.
Εφόσον το 2019 η απερχομένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σπατάλησε μεγάλα κεφάλαια από το υπερπλεόνασμα για ψηφοθηρικού τύπου παροχές, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να βασισθεί στην επίτευξη θετικής αναπτύξεως το β΄ εξάμηνο του τρέχοντος έτους, προκειμένου να είναι σε θέση να εξασφαλίσει επιπλέον 200-300 εκατ. ευρώ για την Εθνική Άμυνα, που σε πρώτη φάση είναι επιτακτικό να διατεθούν στον Προϋπολογισμό του Οικονομικού Έτους 2020.
Ο Αλκιβιάδης Στεφανής, δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μία προσωπικότητα, με φανατικούς φίλους και… “εχθρούς”. Το βασικό λάθος που οφείλει να αποφύγει ως ΥΦΕΘΑ, είναι αυτό που διαπράττουν συνήθως οι απόστρατοι όταν αναλαμβάνουν πολιτική θέση στο υπουργείο: να προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο και του Α/ΓΕΕΘΑ… Άνωθεν άσκοπες επεμβάσεις σε θέματα της στρατιωτικής ηγεσίας, όπως η Δομή Δυνάμεων, η αναδιοργάνωση κ.λπ. απλώς και μόνο για λόγους προσωπικούς, είναι από τους “αγαπημένους πειρασμούς”, που όμως βραχυκυκλώνουν το σύστημα και οδηγούν σε αδιέξοδα.
Ένα σημείο ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος για τον ΥΦΕΘΑ, είναι εάν στις αρμοδιότητες που θα αναλάβει, θα περιλαμβάνονται οι αμυντικές βιομηχανίες. Με την στρατιωτική εμπειρία του κι εφόσον υποστηριχθεί από την διάθεση αξιόλογης χρηματοδοτήσεως, ο Αλκιβιάδης Στεφανής μπορεί να πετύχει την καταγραφή επιχειρησιακών απαιτήσεων των Κλάδων, τις οποίες μπορούν να καλύψουν οι εταιρείες της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ). Μετά από μια τέτοια καταγραφή και υπό την αίρεση της χρηματοδοτήσεως, μπορεί να δρομολογήσει την υλοποίηση στοχευμένων αναπτυξιακών προγραμμάτων που θα ανατεθούν στην ΕΑΒΙ, για νέα ελληνικά προϊόντα – οπλικά συστήματα.
Άλλος ευαίσθητος χώρος με τον οποίο είχε εμπλακεί στενά ως Α/ΓΕΣ ο νέος ΥΦΕΘΑ, είναι η Εθνοφυλακή. Ως καλός γνώστης των θεμάτων εφεδρείας και Εθνοφυλακής, ανεξαρτήτως των τυπικών αρμοδιοτήτων, μπορεί να συμβάλει θετικά ώστε να μην χαθεί η όποια δυναμική αποκτήθηκε τα τελευταία έτη.
