ΥΦΕΘΑ Στεφανής: “Νέα φιλοσοφία στον τομέα της επιτήρησης”. Δηλαδή;
Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Προ μερικών ημερών, στις 23 Αυγούστου, ο ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδης Στεφανής επισκέφθηκε μονάδες και συνοριακά φυλάκια στο νομό Ιωαννίνων. Σύμφωνα με σχετικό δελτίο Τύπου που εκδόθηκε, ο ΥΦΕΘΑ “τόνισε την ανάγκη για νέα φιλοσοφία στον τομέα της επιτήρησης, εξετάζοντας και επιλέγοντας σύγχρονους τρόπους, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές και την τοπική κοινωνία“.
Αν βάλουμε στην άκρη τις τοπικές αρχές και την τοπική κοινωνία, σε οποιονδήποτε στρατιωτικό που παρακολουθεί στοιχειωδώς τις τεχνολογικές εξελίξεις και προόδους στον τομέα του, σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο οι “σύγχρονοι τρόποι” επιτηρήσεως που συνθέτουν και μια νέα αντίληψη – φιλοσοφία επί της συγκεκριμένης αποστολής, περιστρέφονται γύρω από την εκμετάλλευση δύο πολύ συγκεκριμένων τεχνολογιών:
α) την θερμική τεχνολογία που προσφέρει αισθητήρες νυκτερινής οράσεως/ παρατηρήσεως, οι οποίοι μπορούν να εγκατασταθούν στα Επιτηρητικά Φυλάκια.
β) την τεχνολογία των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV) διαφόρων κατηγοριών, που εξασφαλίζουν “κυάλια στον ουρανό”, για να αποκτά ένα χερσαίο τμήμα οργανική ικανότητα που παρέχει μοναδική επίγνωση περί των κινήσεων σε μια περιοχή, ημέρα και νύκτα.
Ως Επίτιμος Α/ΓΕΣ, ο κ. Στεφανής, γνωρίζει ότι ο Ελληνικός Στρατός είναι ο μοναδικός στο ΝΑΤΟ του οποίου οι μονάδες Πεζικού και οι Ειδικές Δυνάμεις, στερούνται συσκευών (διόπτρες και κάμερες) παρατηρήσεως/ σκοπεύσεως θερμικού τύπου. Θλιβερή πρωτοπορία… Δεν μιλάμε για ορισμένες κάμερες, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, που βρίσκονται σε ορισμένες μονάδες και, ούτως ή άλλως, είναι παρελθούσης γενεάς. Ως στρατιωτικός, ο ΥΦΕΘΑ, γνωρίζει άριστα ότι τμήμα Πεζικού που δεν διαθέτει θερμικές συσκευές/ αισθητήρες, υστερεί δραματικώς στον νυκτερινό αγώνα.
Οι θερμικές συσκευές, εν σχέσει με τα νυκτερινά βοηθήματα που στηρίζονται στην τεχνολογία της ενισχύσεως του φωτισμού από το αστρικό φως, υπερέχουν διότι επιτυγχάνουν μεγαλύτερη ακτίνα αποκαλύψεως και η απόδοσή τους δεν μειώνεται από τον καπνό ή την ομίχλη ενώ παραμένουν χρήσιμες και την ημέρα!
Ο εφοδιασμός των Επιτηρητικών Φυλακίων με θερμικές κάμερες παρατηρήσεως, μπορεί να ενισχύσει σοβαρά την αποτελεσματική επιτήρηση της μεθορίου. Στον Έβρο και κάποια νησιά, υφίστανται κάποια τέτοια συστήματα, που και αυτά είναι ξεπερασμένα και χρειάζονται αναβάθμιση ή αντικατάσταση. Φυσικά στην Ήπειρο, την Μακεδονία και την βόρεια μεθόριο της Θράκης, δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα ούτε για δείγμα.
Ο εφοδιασμός των μικρών φρουρών των Επιτηρητικών Φυλακίων με φορητά συστήματα UAV, επίσης μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στην επιτήρηση της μεθορίου. Ακόμη και ολιγόλεπτες πτήσεις σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα, προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία επιλογών και ενισχύουν τα μέτρα επιτηρήσεως. Ασφαλώς μεγαλύτερα συστήματα, τακτικού επιπέδου, μπορούν να αποδώσουν πολύ περισσότερο, διότι οι επιδόσεις τους είναι μεγαλύτερες.
Οι θερμικές κάμερες επιτηρήσεως και τα μικρά ή τακτικά UAV, είναι δύο λύσεις που προσφέρει η τεχνολογία σε ώριμη φάση αναπτύξεως, από την δεκαετία του 2000 τουλάχιστον. Οι τεχνολογίες αυτές είναι ιδανικές για την αποτελεσματικότερη επιτήρηση μεγάλων περιοχών και συνοριακών γραμμών με πορώδη μορφή λόγω γεωγραφικού αναγλύφου, μια αποστολή υψηλού βαθμού προκλήσεως. Αυτήν ακριβώς την επιχειρησιακή απαίτηση επεδίωξαν και κάλυψαν οι Τούρκοι, εφοδιάζοντας τις μονάδες προκαλύψεως με το Ιράκ, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή των διεισδύσεων Κούρδων ανταρτών. Όσο ο αριθμός των αισθητήρων και των συστημάτων αυξανόταν ενώ βελτιωνόταν και η τεχνολογία, προσφέροντας ανώτερες επιδόσεις, τα αποτελέσματα άρχισαν να κεφαλοποιούνται. Σταδιακώς, το πλήγμα που υπέστησαν οι Κούρδοι, δεν μπορούσε να αντισταθμισθεί.
Η θερμική τεχνολογία είναι η βάση για την εξέλιξη αισθητήρων επιτηρήσεως σε χερσαίες εφαρμογές ή αεροπορικές, όπως στην περίπτωση των UAV. Η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒΙ) αναπτύσσει ήδη προϊόντα θερμικής τεχνολογίας αλλά οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν… το έχουν αντιληφθεί. Μόνο προσφάτως, το Πολεμικό Ναυτικό, 20 χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, “ανακάλυψε” ότι είναι χρήσιμες οι θερμικές κάμερες στα πολεμικά πλοία και δρομολόγησε ένα πρόγραμμα με την ελληνική εταιρεία παραγωγής θερμικών προϊόντων Miltech Hellas.
https://doureios.com/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%83-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%83-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%bb/
Τα UAV κάθε κατηγορίας αφήνουν κάθε χρόνο μεγαλύτερο “αποτύπωμα” στις ένοπλες δυνάμεις παγκοσμίως, ακριβώς επειδή οι ρόλοι που καλύπτουν είναι μεγάλοι και ταιριάζουν σε κάθε κλιμάκιο. Δεν είναι μόνο η Ομάδα Μάχης ή η Διμοιρία Πεζικού αλλά και ο Ουλαμός Αρμάτων και η Πυροβολαρχία, που πλέον εντάσσουν ως οργανικά μικρά drone και UAV, για να αποκτήσουν τακτικό πλεονέκτημα χάρη σε ανώτερη Επίγνωση Καταστάσεως και ευχερέστερη πρόσκτηση στόχων σε βάθος. Όταν όλος ο κόσμος πετάει πολλές ώρες πτήσεως καθημερινώς με τέτοια συστήματα, είτε για εκπαίδευση είτε σε πολεμικές επιχειρήσεις, ο Ελληνικός Στρατός ακόμη… “πετάει χαρταετό”.
Ως Α/ΓΕΣ, ασφαλώς ο κ. Στεφανής είχε να αντιμετωπίσει δεινούς περιορισμούς από τα διαρκώς συρρικνούμενα κονδύλια λειτουργικού προϋπολογισμού που επέβαλε η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί πάντα δικαιολογία για το ότι δεν γίνεται ούτε καν μια περιορισμένη προμήθεια προς κάλυψη μιας συγκεκριμένης και στοχευμένης επιχειρησιακής ανάγκης. Εν πάση περιπτώσει, τύχη αγαθή, έφερε τον στρατηγό να είναι σήμερα ένας εκ των πολιτικών προϊσταμένων των Ενόπλων Δυνάμεων και μπορεί να έχει λόγο στην κατανομή κονδυλίων και την αφιέρωση πόρων σε διάφορες πρωτοβουλίες.
Όπως αναφέρεται σαφώς στις αρμοδιότητές του, μπορεί να αναθέτει συμβάσεις μέχρι το ύψος των 10 εκατ. ευρώ. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να πιέσει το ΓΕΣ ή και όλους τους Κλάδους, να καταρτίσουν ένα συνολικό πρόγραμμα απαιτήσεων σε θερμικές κάμερες, θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως και μικρά UAV; Ιδίως εάν δύο τέτοια προγράμματα αντιμετωπισθούν ως ευκαιρίες επενδύσεως στην ΕΑΒΙ, δεδομένου ότι είναι απολύτως εντός των δυνατοτήτων της.
Αυτός είναι ο “στρατιωτικός” τρόπος αντιμετωπίσεως μιας επιχειρησιακής απαιτήσεως και η ανάπτυξη νέας αντιλήψεως περί αυτής, από έναν πολιτικό με στρατιωτικό υπόβαθρο. Τα άλλα περί συνεργασίας με τοπικές αρχές και κοινωνίες, είναι “πολιτικοί” χειρισμοί για ημίμετρα.