Η πρόσφατη επίδειξη ισχύος του Τουρκικού Ναυτικού σε Αιγαίο, Μαύρη Θάλασσα και Ν.Α Μεσόγειο, έδωσε αφορμή για να επισημάνουμε πολλαπλές πτυχές της ικανότητας που συγκροτεί η Άγκυρα, προκειμένου να εδραιωθεί ως μια ισχυρή ναυτική δύναμη στην περιοχή.
Η ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ (MAVI VATAN 2019), διαπιστώνεται ότι ήταν ουσιαστικά η πρώτη φορά που το Τουρκικό Ναυτικό (TDK) πραγματοποίησε μια τόσο ευρεία άσκηση, σε αριθμούς μέσων και διαφορετικά θέατρα επιχειρήσεων.
Σκοπός ήταν η εξάσκηση των διοικήσεων σε τακτικές με ταυτόχρονη δοκιμή και αξιολόγηση νέων δομών, μέσων, όπλων, και τεχνικών ώστε νέες αντιλήψεις επιχειρήσεων που καλλιεργούνται, να ενταχθούν στο δόγμα επιχειρήσεων του Τουρκικού Ναυτικού.
Στον απόηχο της άσκησης θεωρούμε σκόπιμο να αναδείξουμε μια επιμέρους παράμετρο που διαπιστώθηκε ότι χρησιμοποιείται επιχειρησιακά στην θάλασσα, στη μορφή του συστήματος ιπτάμενων στόχων Şimşek-1.
ALLAHU AKBAR#MaviVatan2019 #MaviVatanTatbikatı pic.twitter.com/hGklbYTKvQ
— Tahir Barcın 🦅 (@Tahir_Barcin) February 27, 2019
Ρεαλιστική εξομοίωση εναέριων απειλών
Με εμφανή την ενίσχυση των ικανοτήτων σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις εκμεταλλεύονται την τεχνολογία τόσο για αποστολές επιτήρησης και αναγνώρισης όσο και για άλλες εφαρμογές όπως η εκπαίδευση πληρωμάτων πολεμικών πλοίων με ιπτάμενους στόχους.
Ειδικότερα όπως αναφέραμε και σε προηγούμενη αναφορά μας την δεύτερη ημέρα της ασκήσεως, εκτελέσθηκαν αντιαεροπορικές βολές πυροβόλων έναντι ιπτάμενων στόχων τύπου Şimşek-1, που εκτοξεύθηκαν από το αρματαγωγό OZMAN GAZI (NL125).
Το Şimşek-1 είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας να αυξηθεί ο ρεαλισμός της εκπαίδευσης των πληρωμάτων με χρήση πραγματικών πυρών μέσω ενός συστήματος drone χαμηλού κόστους. Η χρήση drone αναφέρεται από την κατασκευάστρια ΤΑΙ ως η «βέλτιστη λύση για εκπαίδευση από όλες τις πλευρές όπως ρεαλισμός, κόστος, επιχειρησιακή απλότητα και κατά συνέπεια εκπαιδευτική αποτελεσματικότητα».
Σημειώνεται ότι η ΤΑΙ έχει εμπειρία στο συγκεκριμένο χώρο για περισσότερο από 10 χρόνια παρέχοντας συστήματα στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως το Turna που είναι σε υπηρεσία από το 2009. Το Şimşek-1 κατασκευάστηκε με γνώμονα την επίτευξη υψηλότερων επιδόσεων (High Speed Target Drone) ώστε να είναι ικανό να εξομοιώσει απειλές με υψηλή ευελιξία σε διαφορετικό φάσμα ταχυτήτων όπως είναι τα μαχητικά αεροσκάφη και τα βλήματα εναντίον πλοίων. Στα χαρακτηριστικά του περιλαμβάνονται:
- Προγραμματισμένοι ελιγμοί.
- Εξομοίωση απειλής για εκπαίδευση με παθητικό εγκλωβισμό από συστήματα IR, ραντάρ και οπτικά μέσα.
- Δυνατότητα αποστασιομέτρησης MDI (Missed Distance Indicator) του drone που μετράει την απόσταση διέλευσης πυρών και την αναμεταδίδει σε επίγειο σταθμό GCS (Ground Control Station).
- Εκπομπή καπνού για εξομοίωση αεροσκάφους.
- Μέγιστη ταχύτητα 350 knots (650 km/h).
- Αυτονομία 60 λεπτών.
- Ύψος πτήσης από 100ft (30m) μέχρι 15.000 feet (4.500 m).
- Εμβέλεια ζεύξης μέχρι και 100 km.
- Μέγιστο βάρος απογείωσης 75kg.
- Εκτόξευση με χρήση πνευματικού καταπέλτη.
- Χρήση αλεξιπτώτου για ανάκτηση.
Το σύστημα είναι εντελώς αυτόνομο από την εκτόξευση από το ίδιο το πλοίο εν πλω, μέχρι την ανάκτηση, διευκολύνοντας σημαντικά τους χρήστες κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.
Ποια μέθοδο για εκτέλεση αντιαεροπορικών πυρών χρησιμοποιεί το ΠΝ
Οι απαιτήσεις για ρεαλισμό εκπαίδευσης είναι το ζητούμενο για το Τουρκικό Ναυτικό, το οποίο ενισχύεται μέσω φιλόδοξων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Συγκριτικά θα αναφέρουμε οτι στον συγκεκριμένο τομέα το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) χρησιμοποιεί για τη διεξαγωγή ναυτικών αντιαεροπορικών πυρών πυροβόλων, πολιτικό αεροσκάφος το οποίο ρυμουλκεί ανεμούριο – στόχο.
Πρόκειται για αεροσκάφος (το οποίο ανήκει σε ιδιωτική εταιρεία) και είναι υπεύθυνο για την αξιολόγηση βολών με πραγματικά πυρά από μονάδες επιφανείας του ΠΝ, στο πλαίσιο ναυτικών γυμνασίων όπως η «ΑΣΤΡΑΠΗ» και η «ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ» της Διοίκησης Φρεγατών και η «ΟΡΜΗ» της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών.
Οι εμπλεκόμενες ναυτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν διαδοχικά μια σειρά επεισοδίων τακτικής φύσεως, με σκοπό την εξάσκηση σε διαδικασίες εκπαίδευσης ομοχειριών πλοίων, όσον αφορά το υλικό και τις προβλεπόμενες αντιδράσεις του προσωπικού στις οποίες περιλαμβάνονται και «Γυμνάσια αντιδράσεων από επερχόμενες απειλές».
Με τη χρήση οπτήρων που χειρίζονται ηλεκτροοπτικά σκοπευτικά γίνεται ο εγκλωβισμός του επερχόμενου αεροσκάφους με το συρόμενο στόχο. Όπως αναφέρεται, η διαδικασία της σκόπευσης είναι αρκετά δύσκολη λόγω του μικρού μεγέθους του στόχου, ενώ σε περίπτωση κυματισμού η διαδικασία γίνεται σαφώς δυσκολότερη.
Βάση κατάλληλων υποδείξεων ο στόχος εγκλωβίζεται και τα στοιχεία βολής μεταβιβάζονται απευθείας στα πυροβόλα των πλοίων για έναρξη πυρών. Μετά το πέρας, το πλήρωμα του αεροσκάφους μεταφέρει μέσω ασυρμάτου τα αποτελέσματα στο κάθε πλοίο ενώ σε περιπτώσεις που ο ρυμουλκούμενος στόχος καταστραφεί ή κοπεί το συρματόσχοινο, γίνεται ανάπτυξη ενός νέου από το αεροσκάφος, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι βολές και από τα υπόλοιπα πλοία.
Η διαδικασία αν και είναι αποτελεσματική, σαφώς δεν προσφέρει το ρεαλισμό που ενέχει η χρήση drone καθώς το αεροσκάφος που σύρει το ανεμούριο εκτελεί προφίλ πτήσης σε μέσο ύψος και συγκεκριμένη πορεία (για λόγους ασφαλείας), με αποτέλεσμα να μην εκτελούνται ελιγμοί ώστε να εξομοιώνονται ικανοποιητικά απειλές αεροσκαφών ή βλημάτων εναντίον πλοίων.
Συνεπώς η χρήση drone από πλοία για εκτέλεση βολών είναι ένας τομέας που χρήζει διερεύνησης από το ΠΝ για την βελτίωση εκπαίδευσης των πληρωμάτων.
