Ο εφοδιασμός τυφεκίων, πυρομαχικών, διοπτρών και σκοπευτικών βοηθημάτων για ελεύθερους σκοπευτές τα τελευταία έτη είναι οργιώδης και συνεχίζεται ακάθεκτος για μονάδες του Στρατού των ΗΠΑ και πολλών ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων που συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο. Την ίδια αξία -και ίσως μεγαλύτερη- έχει ο ελεύθερος σκοπευτής και ο ακροβολιστής στα πιθανά θέατρα επιχειρήσεων σε Έβρο και Ανατολικό Αιγαίο, που θα εμπλακεί ο ΕΣ σε περίοδο πολέμου.
Εκτός από την αυτονόητη τακτική τους χρησιμότητα, οι ελεύθεροι σκοπευτές λειτουργούν ως «πολλαπλασιαστές ισχύος» απέναντι σε έναν αριθμητικά ανώτερο αντίπαλο. Χαρακτηριστική είναι η δυνατότητα να δυσχεραίνουν τη δράση του εχθρού από την μόνιμη απειλή που αντιπροσωπεύουν γι’ αυτόν, ενώ ο επιλεκτικός χαρακτήρας στοχοποίησης προσωπικού, λειτουργεί ως μόνιμη και «αόρατη» απειλή τόσο στην πρώτη γραμμή όσο και στα μετόπισθεν.
Οι πρόσφατες ασκήσεις στο πλαίσιο της ΤΑΜΣ Παρμενίων 2018, αποτέλεσαν αφορμή για την ανάδειξη βελτιώσεων αλλά και τον εντοπισμό σημείων που χρήζουν προσοχής. Ένα από αυτά αφορά το φορητό οπλισμό μονάδων του Δ΄ ΣΣ, της ΑΣΔΕΝ και της Εθνοφυλακής, οι οποίες αποτελούν τις μονάδες πρώτης γραμμής που θα βρεθούν σε ευθεία αντιπαράθεση με τον αντίπαλο.
Αναβαθμισμένα τυφέκια G3
Οι βελτιώσεις των τυφεκίων G3 εμφανίζονται σε πολλές περιπτώσεις και αποτελούν ένα πρώτο βήμα βελτίωσης του ατομικού οπλισμού. Διαπιστώνεται επίσης η ύπαρξη Ελεύθερου Σκοπευτή σε επίπεδο Ομάδας – Διμοιρίας Πεζικού/ Εθνοφυλακής, εφοδιασμένου με βελτιωμένα G3 και συνδυασμό σκοπευτικών βοηθημάτων. Η προσθήκη αυτή είναι εξαιρετικά κρίσιμη αφού πολλαπλασιάζει την ισχύ πυρός των φίλιων μονάδων.
Όμως οι προσπάθειες αυτές -δυστυχώς- παραμένουν αποσπασματικές καθώς δεν δρομολογούνται σε μαζική κλίμακα για το σύνολο των μονάδων του ΕΣ. Αιτία, το κόστος μιας τέτοιας ενέργειας, που λόγω έλλειψης ικανού προϋπολογισμού για εξοπλιστικά προγράμματα, επιβάλει στασιμότητα σε οτιδήποτε αφορά τον οπλισμό και τα ατομικά υλικά.
Η κατάσταση αυτή σε συνδυασμό με την διαχρονική απουσία ουσιαστικού (και όχι περιστασιακού) ενδιαφέροντος για εκσυγχρονισμό οπλισμού αλλά και ατομικών υλικών, απέτρεψαν βελτιωτικές ενέργειες που θα αναβαθμίσουν την συνολική εικόνα και επιχειρησιακή ικανότητα του Έλληνα μαχητή. Πρόκειται για ένα ζήτημα καθοριστικής σημασίας για την μαχητική ικανότητα, την επιβιωσημότητα και το ηθικό του προσωπικού.
Εξαίρεση αποτελούν οι Ειδικές Δυνάμεις, οι οποίες έγιναν την τελευταία 15ετία αποδέκτες νέου οπλισμού και ορισμένων υλικών ενώ πλέον σήμερα σε πολλούς τομείς η προσπάθεια συνεχίζεται από το ίδιο το προσωπικό που δαπανά σε υλικά από το υστέρημά του. Σε ό,τι αφορά τους Ελεύθερους Σκοπευτές, η κατάσταση είναι διαφοροποιημένη από το Πεζικό καθώς υπάρχει δόγμα χρήσης που προβλέπεται σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Τα περιθώρια βελτίωσης όμως είναι σημαντικά. Τόσο σε εκπαίδευση όσο και σε εφοδιασμό με κατάλληλο οπλισμό.
Οι ΕΣΕΑ των Ειδικών Δυνάμεων
Το ζεύγος ελεύθερων σκοπευτών των Ειδικών Δυνάμεων, μπορεί να αναλάβει αποστολές εξόντωσης προσωπικού είτε σε ανεξάρτητες ενέργειες πίσω από τις εχθρικές γραμμές, είτε στην διάρκεια καταδρομικών ενεργειών, είτε στο πλαίσιο υποστήριξης συμβατικών αποστολών Πεζικού. Ειδικότερα, τμήματα σκοπευτών δύναται να αναπτυχθούν σε τομέα επιχειρησιακού ενδιαφέροντος σε αποστολές παρενόχλησης – έρευνας και καταστροφής (S&D) ή ως στοιχεία στα οποία έχουν ανατεθεί συγκεκριμένοι στόχοι υψηλής αξίας που πρέπει να εξουδετερωθούν.
Ειδική χρησιμότητα έχουν οι ομάδες ελεύθερων σκοπευτών για την άμυνα – αντιμετώπιση εχθρικών αποβατικών ενεργειών σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Με τη χρήση βαρέων τυφεκίων Barrett, είναι εφικτή η προσβολή με μεγάλη αποτελεσματικότητα αποβατικών σκαφών, ταχύπλοων αλλά και μεταφορικών ελικοπτέρων στα οποία θέτουν τεράστια απειλή, έναντι της οποίας δεν υπάρχει απάντηση καθόσον είναι εξαιρετικά ευάλωτα ιδίως στην κρίσιμη φάση προσγείωσης στο πλαίσιο μιας εχθρικής αεροκίνητης ενέργειας. Παράλληλα όμως, είναι εφικτή σε πολύ ειδικές περιπτώσεις η προσβολή μεγαλύτερων στόχων όπως εχθρικές πυραυλάκατοι και φρεγάτες, εφόσον βρίσκονται σε μικρή απόσταση κάτω των 2 χλμ. από τις ακτές νήσου (είτε στο πλαίσιο διέλευσης είτε σε ακινησία με σκοπό την απόκρυψη από φίλιες δυνάμεις). Φυσικά η αποτελεσματικότητα μιας βολίδας των 12,7 mm είναι αδύνατον να επιφέρει σημαντική ζημιά επί στόχων τέτοιου μεγέθους αλλά σε κάθε περίπτωση μπορεί να επιφέρει ζημιές σε ευαίσθητο ηλεκτρονικό εξοπλισμό στη γέφυρα ή να προσκαλέσει αναστάτωση με εξουδετέρωση επιλεγμένων στόχων προσωπικού πληρώματος.
Το Barrett σε πολλαπλούς ρόλους
Κύριο οπλικό σύστημα στο ζεύγος Ελεύθερου Σκοπευτή των Ειδικών Δυνάμεων του ΕΣ είναι το βαρύ τυφέκιο Μ82Α1 των 12,7 mm (0,50’’), το οποίο προορίζεται κυρίως για καταστροφή υλικού αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την εξουδετέρωση προσωπικού. Τα χαρακτηριστικά του όπλου το καθιστούν ιδανικό για εξουδετέρωση – παρενόχληση τεθωρακισμένων, ελαφρών οχημάτων, φορτηγών, αποβατικών σκαφών, σταθμευμένων αεροσκαφών και πάσης φύσεως υλικού καθώς το ισχυρό διαμέτρημά του επιφέρει ισχυρά καταστροφικά αποτελέσματα.
Η χρήση του για εξουδετέρωση προσωπικού έχει ειδικές εφαρμογές καθόσον σε σενάρια μεμονωμένης τακτικής δράσης ελευθέρων σκοπευτών, υπάρχουν περιορισμοί λόγω του βάρους του όπλου και του ακουστικού – οπτικού ίχνους της βολής, που το καθιστά εύκολα εντοπίσιμο με την πρώτη βολή από τον εχθρό. Παρόλα αυτά διατηρείται ισχύς πυρός η οποία όμως δεν συνίσταται να χρησιμοποιηθεί παρατεταμένα, αφού βασικός κανόνας δράσης των ελευθέρων σκοπευτών είναι το γνωστό ρητό “One Shot – One Kill”.
Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται το Μ82Α1 να συμπληρωθεί από ένα τυφέκιο των .338 ή ένα των .308 (7,62 mm x51) ώστε να «ελαφρύνει» η ομάδα, για να εκτελέσει καλύτερα την αποστολή της εξόντωσης προσωπικού. Πρόκειται για μια καίρια επιχειρησιακή απαίτηση των Ειδικών Δυνάμεων του ΕΣ αλλά και των μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων του ΠΝ και της ΠΑ, που δυστυχώς παρά την πάροδο πολλών ετών δεν έχει καλυφθεί.
