Από Σάββας Δ. Βλάσσης
«Τρέχει», υποτίθεται, η κυβέρνηση για να παρουσιάσει λύση στο θέμα της ΕΛΒΟ, όπως φάνηκε και από την θεαματική εμφάνιση του Π. Καμμένου στην 83η ΔΕΘ, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να τονώσει το αντιγερμανικό προφίλ του. Σε αυτό το τελευταίο μάλλον κρύβεται η ουσία των πραγμάτων, αφού όπως έχει διαφανεί από καιρό, όχι μόνο το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι το γερμανικό ενδιαφέρον για την ΕΛΒΟ είναι πιο ουσιαστικό αλλά και το ζήτημα έχει φτάσει απευθείας στο Μαξίμου μέσω της καγκελαρίου Μέρκελ. Σε ένα τέτοιο κλίμα και καθώς όλα δείχνουν ότι δεν αργεί η στιγμή του αποχωρισμού μεταξύ Τσίπρα – Καμμένου, ο αρχηγός των ΑΝΕΛ έκρινε ότι έπρεπε να υπενθυμίσει με ηχηρό τρόπο την αντίθεσή του με την γερμανική επιλογή. Το λάθος που έκανε ο Π. Καμμένος, ήταν ότι το έπραξε αυτό επαναφέροντας στο προσκήνιο την «δική του λύση», αφού όπως είπε και πέρυσι στην ΔΕΘ, ο ίδιος βρήκε την νοτιοαφρικανική Paramount Group, σε αμυντική έκθεση στο Ντουμπάι.
Μετά όμως την αποκάλυψη του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ στις 12 Ιουνίου (https://doureios.com/giati-tetoia-epimoni-me-tin-paramount-group/) ότι στο Επιχειρηματικό Σχέδιο που είχε καταθέσει η Paramount Group, έθετε ως όρο την ανάθεση σε ετήσια βάση από το ελληνικό Δημόσιο συμβάσεων 120 εκατ. ευρώ, τα ερωτηματικά για την στάση του Π. Καμμένου ενισχύθηκαν. Αυτό κατέστη απολύτως σαφές στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΒΟ στις 19 Σεπτεμβρίου, κατά την οποία ετέθησαν ερωτήματα και έγιναν νέες αποκαλύψεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ, ο ειδικός εκκαθαριστής προέβη στην αποκάλυψη προς τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι η πρόταση της Paramount Group δεν περιείχε δέσμευση για διατήρηση του συνόλου των εργαζομένων. Συγκεκριμένως, ο υποψήφιος επενδυτής όριζε ότι ενδιαφερόταν για διατήρηση μόνο 70 εργαζομένων, από τους 340! Σε συνδυασμό με την ανωτέρω απαίτηση από το ελληνικό Δημόσιο, οι λόγοι για τους οποίους δεν ήταν ελκυστική η πρόταση της εταιρείας που «βρήκαμε εμείς», είναι απολύτως κατανοητοί.
Σημειώνεται εδώ ότι η πρόταση της KMW εξασφάλιζε απολύτως όλες τις θέσεις των εργαζομένων ενώ διευκρίνιζε ότι δεν είχε καμμία απολύτως απαίτηση από το ελληνικό Δημόσιο για ανάθεση συμβάσεων.
Στο σημείο αυτό, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί και για την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβερνήσεως να εντάξει με τροπολογία τους εργαζομένους και της ΕΛΒΟ (μαζί με των ΕΑΣ ΑΒΕΕ, Ηλεκτρομηχανική Κύμης ΕΠΕ, Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου Μονοπρόσωπη ΑΕ), στο νομοσχέδιο για μετατάξεις στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα. Ο σχετικός ν.4440/2016 και η τροπολογία ψηφίσθηκαν μέχρι τα τέλη του 2016 και οι ενδιαφερόμενοι εκ των εργαζομένων είχαν δυνατότητα υποβολής αιτήσεως μετατάξεως μέχρι την 2α Φεβρουαρίου 2017. Εάν ευάριθμοι εκ των εργαζομένων της ΕΛΒΟ έκαναν χρήση του δικαιώματος αυτού, είναι σαφές ότι αυτό θα ευνοούσε την πρόταση της Paramount Group, η οποία επισήμως ανοίχθηκε μερικούς μήνες μετά, το καλοκαίρι. Τίθεται λοιπόν ένα επιπλέον θέμα, των κριτηρίων βάσει των οποίων η κυβέρνηση έσπευσε να ρυθμίσει το δικαίωμα μετατάξεως και των εργαζομένων στην ΕΛΒΟ, πριν το άνοιγμα των προσφορών. Από την στιγμή μάλιστα, που τον υποψήφιο επενδυτή τον «βρήκαμε εμείς»…
Μία ημέρα πριν την συνέλευση του ΔΣ της ΕΛΒΟ την περασμένη εβδομάδα, είχε πραγματοποιηθεί διυπουργική σύσκεψη για την εξέταση του θέματος. Σε αυτήν, κατέστη αντιληπτό ότι το ελληνικό Δημόσιο συνεχίζει να τακτοποιεί τις εκκρεμότητες που είχε έναντι της KMW, ανοίγοντας ουσιαστικώς τον δρόμο για συνέχιση της συνεργασίας στο μέλλον υπό σαφώς καλύτερο κλίμα.
Μέχρι σήμερα, η ενδοκυβερνητική διαμάχη με τον Π. Καμμένο, παρέμενε ελεγχόμενη με ύψωση «λευκής σημαίας» και μόνη μέριμνα ήταν η καταβολή της μισθοδοσίας στους εργαζομένους, συνεπώς υπήρχε ένας κεκαλυμμένος εμπαιγμός της κοινής γνώμης και των εργαζομένων, αφού ουσιαστικώς η κυβέρνηση παρέτεινε την εκκρεμότητα έχοντας παγώσει τις εξελίξεις, εις βάρος των φορολογουμένων. Επί 4 χρόνια σχεδόν, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ «εξετάζει» την επένδυση στην ΕΛΒΟ, επειδή κύρια μέριμνα είναι η διατήρηση του φιλοσυνδικαλιστικού προφίλ της, η εξυπηρέτηση ημετέρων και η επιφανειακή συντήρηση του αντιγερμανικού λαβάρου, ιδίως από τον Π. Καμμένο. Φαίνεται ότι η παρέμβαση Μέρκελ προς Τσίπρα, άλλαξε σταδιακώς τις συνθήκες αλλά αυτό δεν είναι επιθυμητό να φανερωθεί ευθέως, για λόγους στενού μικροπολιτικού συμφέροντος.
