Μόνιμο στέλεχος του Ελληνικού Στρατού, αναδεικνύει ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεται καθημερινώς από τις μονάδες και παρόλο που σχετίζεται με την ασφάλεια του προσωπικού, δεν φαίνεται να συγκεντρώνει την δέουσα προσοχή.
Έχουμε συνηθίσει πολλές φορές να βλέπουμε δημοσιεύσεις προβλημάτων των στρατιωτικών, που αφορούν τα οικονομικά μας θέματα, τα συνταξιοδοτικά, τις γονικές-ειδικές άδειες και διάφορα θέματα των προστατευόμενων μελών, τέκνων κ.λπ., ή τα θέματα υγιειονομικής περίθαλψης. Σπανίως ως ποτέ δεν βλέπουμε όμως θέματα συνθηκών εργασίας. Λίγοι άνθρωποι τα αναφέρουν, και τα γραφεία υγιεινής και ασφάλειας του στρατού είναι ένα ανέκδοτο.
Ένα τέτοιο πολύ σοβαρό θέμα είναι αυτό της μετακίνησης των στελεχών και των οπλιτών θητείας με τα οχήματα του στρατού. Αν και έχουν γίνει κάποια σοβαρά βήματα στο να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση (μέχρι πρόσφατα είδαμε και αγορά λεωφορείων) ακόμα υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στην μετακίνηση. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη μετακίνηση των στελεχών και των κληρωτών στα πίσω μέρη φορτηγών αυτοκινήτων.
Τα οχήματα αυτά, που σε αφθονία υπάρχουν στον ΕΣ, είναι κυρίως τα Mercedes GD και GDT 290, τα Steyr 680 και κάποια φορτηγά Magirus Deutz. Κυρίως βεβαία οι κινήσεις γίνονται με τα Mercedes, κάπως λιγότερο με τα Steyr και σπάνια με τα Magirus Deutz. Είναι απαράδεκτο στην εποχή μας, εν ετει πλέον 2021 και σε ειρηνική περίοδο, να μεταφέρεται προσωπικό σε καρότσες φορτηγών αυτοκινήτων που προορίζονται για φορτία και σαφώς, δεν παρέχουν καμιά ασφάλεια. Εάν βάλουμε στην εξίσωση και την γνωστή κακή συντήρηση λόγω πόρων που τυγχάνουν τα οχήματα του ΕΣ, αλλά και την παλαιότητα αυτών, καταλαβαίνουμε πως μιλάμε για ένα σοβαρότατο πρόβλημα το οποίο θέτει σε κίνδυνο τις ζωές ανθρώπων καθημερινά. Δεν είναι τυχαίο που απαγορεύεται οποιαδήποτε κίνηση σε καρότσες φορτηγών από τον ΚΟΚ και από όλες τις υπόλοιπες κρατικές υπηρεσίες, Σώματα Ασφαλείας αλλά και τους άλλους Κλάδους των ΕΔ.
Ο ΕΣ όμως, διατηρεί αυτή την άσχημη κατάσταση. Κάποιος ίσως σκεφτεί πως είναι σπάνιες τέτοιες κινήσεις και δεν γίνονται συχνά. Ο καθένας όμως μπορεί να διαβεβαιώσει πως τέτοιες κινήσεις γίνονται καθημερινώς σε όλη την ελληνική επικράτεια από πάρα πολλές μονάδες. Είτε αυτές είναι μέσα σε πόλη, είτε προς φυλάκια, είτε για μεταφορά στρατιωτών από στρατόπεδο σε στρατόπεδο, είτε για εκτέλεση υπηρεσιών περιπόλου και φύλαξης, είτε για άλλες εργασίες. Και θα πρέπει να σημειωθεί πως, αν και οι κινήσεις που γίνονται μέσα σε αστικό ιστό και για λίγη ώρα είναι κάπως καλύτερες, σίγουρα χειρότερες είναι οι κινήσεις που γίνονται σε μακρύτερα δρομολόγια, που πολλές φορές φτάνουν αρκετές δεκάδες, κάποιες φορές και εκατοντάδες χιλιόμετρα. Σε αυτές, οι άτυχοι επιβάτες της καρότσας, εκτός από την μηδενική ασφάλεια, πρέπει να αντιμετωπίσουν το κρύο τον χειμώνα, τον αέρα που μπαίνει από παντού, την βροχή που περνά από τις σκισμένες πολλές φορές τέντες, αλλά και την ζέστη το καλοκαίρι, καθώς οι τέντες ουδεμία μόνωση προσφέρουν, παρά μονο αυξάνουν την θερμοκρασία λειτουργώντας ως θερμοκήπιο.
Η κατάσταση αυτή, σε κάποιο της κομμάτι αντιμετωπίστηκε από τα mini bus που υπάρχουν ανά την επικράτεια αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε τα εξής. Υπάρχουν κινήσεις που γίνονται σε μεικτό δρομολόγιο, π.χ. 40 χιλιόμετρα σε άσφαλτο και 5 σε κακό χωματόδρομο, που δεν μπορεί να κινηθεί το mini bus, συνήθως όταν πρέπει να προσεγγίσει κάποιο φυλάκιο. Υπάρχουν κινήσεις που χρειάζεται να γίνουν μαζί με υλικά, που στην περίπτωση αυτή καταστρατηγείται η διαταγή που προβλέπει σε καρότσα οχήματος να μην μεταφέρονται υλικά μαζί με προσωπικό, επειδή λόγω πόρων δεν δίδονται ξεχωριστά οχήματα ώστε να μεταφερθούν χωριστά, υλικά και προσωπικό.
Θα πει κάποιος, δεν έχει αλλά οχήματα ο ΕΣ; Είναι εύκολο να κάνετε μια έρευνα να δείτε πόσα Toyota 4runner υπάρχουν τα οποία ήρθαν προ ετών στον ΕΣ από την KFOR, αλλά χρησιμοποιούνται ως οχήματα μεταφοράς των Διοικητών μονάδων, αλλά ακόμα ακόμα και τα πιο καινούρια αλλά δυστυχώς ελάχιστα σε αριθμό Mitsubishi L200, τα οποία ως καινούρια οχήματα πήραν άμεσα την θέση των «διοικητικών» οχημάτων. Ως γνωστόν, το καλύτερο όχημα της εκάστοτε μονάδας, το χρησιμοποιεί ο Διοικητής για τις μετακινήσεις του.
Δεν γνωρίζω ποια μπορεί να είναι η ολική λύση σε ένα τέτοιο πρόβλημα. Σίγουρα όμως θα πρέπει η Ηγεσία να μάθει για τις ανάγκες που υπάρχουν, γιατί ο Στρατός των επιτελείων έχει δραματικά μεγάλη απόσταση από τον Στρατό των νησιών και της παραμεθορίου. Οι μονάδες δεν θέλουν να μεταφέρουν προβλήματα στην Ηγεσία για να μην φαίνονται ανεπαρκείς και να μην στεναχωρούν τους προϊσταμένους, επειδή το να στεναχωρείς τον προϊστάμενο γνωστοποιώντας προβλήματα, δεν είναι καλό για την μετέπειτα εξέλιξή σου σαν αξιωματικό. Πρέπει να μάθει η Ηγεσία για τις απαράδεκτες αυτές συνθήκες και να ιεραρχήσει με κάποιον καλύτερο τρόπο την προτεραιότητα των κινήσεων΄, βάζοντας ως σημαντικές κινήσεις αυτές τις οποίες προσωπικό κινείται δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα καθημερινά σε απαράδεκτες και επικίνδυνες συνθήκες στις καρότσες των οχημάτων.
Η μεταφορά προσωπικού σε καρότσες οχημάτων σε ειρηνική περίοδο για καθημερινές ανάγκες και όχι για σκοπούς ασκήσεων, θα πρέπει να σταματήσει, όπως άλλωστε απαγορεύεται και από τον ΚΟΚ. Είναι απαράδεκτο κυρίως επειδή είναι απάνθρωπο. Το προσωπικό δεν είναι ζώα προς μεταφορά. Μια καλύτερη διαχείριση των υπαρχόντων οχημάτων και ίσως μια χορήγηση στον ΕΣ από κατασχεμένα οχήματα βοηθήσει. Αλλά σίγουρα θα πρέπει να βγει μια διαταγή απαγόρευσης της μετακίνησης προσωπικού σε καρότσες οχημάτων για τις καθημερινές μετακινήσεις.
Για την αντικατάσταση των φορτηγών Steyr και οχημάτων Mercedes των Ενόπλων Δυνάμεων
