Στρατιωτικά Πανεπιστήμια: Πρόταση ενίσχυσης της Έρευνας & Ανάπτυξης της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας
Γράφει ο Δρ. Θεόδωρος Γ. Κωστής
Η πρόσφατη ανταλλαγή διαφορετικών απόψεων για την ποιότητα του εξειδικευμένου προσωπικού για την αμυντική βιομηχανία μεταξύ των συνδικαλιστών της ΕΑΒ και της εταιρίας Apella σχετικά με το πρόγραμμα υποστήριξης των F-16 στην Ελλάδα ενισχύει ακόμη περισσότερο την ιδέα ίδρυσης Στρατιωτικών Πανεπιστημίων (ΣΑΕΙ).
Στις 6 Μαΐου 2021 αναρτήθηκε ένα άρθρο στο defencereview.gr που έθετε τις γενικές παραμέτρους λειτουργίας πανεπιστημιακών μονάδων, με την ονομασία Στρατιωτικά Πανεπιστήμια (ΣΑΕΙ), που θα ήταν άμεσα συνδεδεμένες με τις απαιτήσεις και ανάγκες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων [1]. Τα θεμέλια της ιδέας όπως αναλύονταν στο παραπάνω άρθρο ήταν η φυσική & διαδικτυακή ασφάλεια, η συγκέντρωση των λειτουργιών σε ορισμένες τοποθεσίες, η δυνατότητα ανεξάρτητης Επιτροπής Ερευνών, το θέλγητρο για δημιουργική στρατιωτική θητεία με δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης στον τομέα της Άμυνας και η προστασία από κομματικές ιδεοληψίες που καταδυναστεύουν τα σημερινά ΑΕΙ.
Μια αρχική πρόταση θα ήταν αντί για τη σημερινή θητεία, η είσοδος σε Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο με συνολική πενταετή φοίτηση. Αναλυτικά τέσσερα (4) χρόνια ακαδημαϊκές σπουδές (ΒEng & MSc) συν ένα χρόνο κατανεμημένη χρονικά σε όλη την πενταετία στρατιωτική θητεία. Επειδή οι φοιτητές θα διατηρούν την στρατιωτική ιδιότητα για όλη την πενταετία είναι επόμενο ότι θα έχουν άμεση σχέση με όλα τα οπλικά συστήματα των Ενόπλων Δυνάμεων για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Από την άλλη πλευρά επειδή οι σπουδές τους θα τους επιτρέψουν μια ζηλευτή επαγγελματική αποκατάσταση, είναι αναμενόμενο ότι η πενταετία δεν θα θεωρείται ως βαρίδι αλλά απλά ως ένα στάδιο στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
Επιπροσθέτως το πρόγραμμα σπουδών θα είναι προσαρμοσμένο στο να παράγει μηχανικούς ειδικευμένους στις ιδιαιτερότητες μιας μοντέρνας Αμυντικής Βιομηχανίας. Φυσικά βάσει αυτού του προγράμματος, η δυνατότητα για περαιτέρω διδακτορικές σπουδές (PhD) είναι δεδομένη λόγω ακριβώς της φύσεως των προπτυχιακών & μεταπτυχιακών σπουδών που θα είναι προσηλωμένες στο να φτιάξουν μηχανικούς για την αμυντική βιομηχανία. Ο λόγος είναι ότι στην πενταετία προετοιμασίας οι φοιτητές θα έχουν την ευκαιρία να εμπλακούν σε ερευνητικά προγράμματα και να δουν από πρώτο χέρι την λύση συγκεκριμένων θεμάτων που είναι ιδιαίτερα σε μια αμυντική βιομηχανία. Στην ουσία αντί να υπάρχει όπως σήμερα μια ιδιωτική και δημόσια αμυντική βιομηχανία που να επιζητεί να προσλάβει και να εκπαιδεύσει προσωπικό, το σύστημα των ΣΑΕΙ θα παράγει από ωφέλιμη ηλικία τα αντίστοιχα στελέχη.
Η ανάγκη για τη ίδρυση των ΣΑΕΙ προέρχεται από την ύπαρξη πολλαπλών σημερινών προβλημάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σημερινή γενικευμένη ακαδημαϊκή έρευνα στις στρατιωτικές σχολές, όπου δεν αποφέρει ούτε μετρήσιμα αποτελέσματα ούτε νέα προϊόντα στην Αμυντική Βιομηχανία [2]. Επιπροσθέτως τα ΣΑΕΙ χρησιμοποιώντας τους πολλαπλασιαστές ισχύος της ιδιαίτερης σύνθεσης των ακαδημαϊκών προγραμμάτων καθώς και τη νεαρή ηλικία των εκπαιδευόμενων θα μπορούν να ανταποκριθούν στις εθνικές ανάγκες για συγκεκριμένα οπλικά συστήματα όπου θα κατασκευάζονται από την δημόσια ή ιδιωτική Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία. Παράλληλα η δημιουργία νευραλγικών αμυντικών συστημάτων με βλέμμα στο μέλλον, όπως τα μη επανδρωμένα οχήματα, θα μπορέσει να συμβάλλει στο εξαγωγικό έργο που είναι απολύτως απαραίτητο για κάθε πολεμική βιομηχανία [3].
Προς επίρρωση των παραπάνω η πρόσφατη ανταλλαγή διαφορετικών απόψεων για την ποιότητα του εξειδικευμένου προσωπικού για την αμυντική βιομηχανία μεταξύ των συνδικαλιστών της ΕΑΒ και της εταιρίας Apella σχετικά με το πρόγραμμα υποστήριξης των F-16 στην Ελλάδα ανέδειξε το πρόβλημα της εύρεσης εξειδικευμένου προσωπικού για τα έργα της Αμυντικής Βιομηχανίας [4][5].
Αδιαμφισβήτητα το πρόβλημα στην αμυντική βιομηχανία είναι ευρύτερο και αγγίζει ακόμη και διοικητικά θέματα, όπως η μη ύπαρξη ενός Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας και η σημερινή υπαγωγή των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών στο Υπουργείο Οικονομικών αντί για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Επιπροσθέτως είναι παγκοσμίως αποδεδειγμένο ότι η άνθηση της αμυντικής βιομηχανίας ενισχύει την τεχνολογική βάση και παρασύρει θετικά την γενικότερη ανάπτυξη της οικονομίας [3].
Η οικονομική υποστήριξη του κράτους στην παραγωγή στελεχών με μεγάλη εξειδίκευση στα αμυντικά τεχνολογικά θέματα θα αλλάξει θετικά το ισοζύγιο εξάρτησης της Ελλάδας από αμυντικές βιομηχανίες τρίτων χωρών. Με μια δυνατή αμυντική βιομηχανία θα αποτρέπεται η εκβιαστική εξάρτηση προμηθειών από ξένες πολεμικές βιομηχανίες, όπως στην περίπτωση των δήθεν δωρεάν 1.200 οχήματων Μ1117 Guardian που έκρυβαν δεσμεύσεις υπέρ των βιομηχανικών συμφερόντων αμερικανικών εταιρειών [6].
Πρόσφατα το γενικότερο πρόβλημα της ΕΑΒΙ και των σχετικών ιδιωτικών εταιριών αναπτύχτηκε στην Βουλή από τον πρόεδρο του ΣΕΚΠΥ κ. Τάσο Ροζολή, όπου και τονίστηκε η λιγοστή παραγωγή ολοκληρωμένων προϊόντων, η αποδυνάμωση των κύριων κρατικών αμυντικών βιομηχανιών και το σοβαρό θέμα της εθνικής ασφάλειας που αφορά τον εφοδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων σε περιόδους κρίσεων [6]. Για παράδειγμα σήμερα η ιδιωτική και δημόσια ΕΑΒΙ απασχολεί 15.000 άτομα με ετήσιο τζίρο 150 εκατ. ευρώ. Με την κρατική ενίσχυση μέσω των ΣΑΕΙ ο αριθμός των εργαζόμενων θα αυξηθεί εκθετικά συμπαρασύροντας θετικά το αντίστοιχο τζίρο μέσω του παραγόμενου έργου.
Η πενταετής ενασχόληση των εκπαιδευόμενων με τα στρατιωτικά θέματα θα ενισχύσει το ηθικό τους και θα αναβιώσει την βούληση για την υπεράσπιση της Πατρίδας τους που προφανώς μέσω του προγράμματος των ΣΑΕΙ και της περαιτέρω πρόβλεψης για επαγγελματική αποκατάστασή τους στην αμυντική βιομηχανία φροντίζει για την μορφωτική και οικονομική άνθησή τους.
Συμπερασματικά η αμυντική βιομηχανία έχει ανάγκη από προσωπικό με συγκεκριμένες σπουδές, εξειδικευμένο τρόπο σκέψης και ειδικές ικανότητες που θα συνεργάζονται με τις Ένοπλες Δυνάμεις για πολύ μεγάλα διαστήματα. Προφανώς ο βιοπορισμός του συγκεκριμένου προσωπικού θα πρέπει να είναι ορθά διευθετημένος από την εκάστοτε νομοθεσία έτσι ώστε να υπάρχει προσήλωση στο έργο τους και αποτροπή της φυγής τους στο εξωτερικό για μια καλύτερη μισθοδοσία.
ΠΗΓΕΣ
[1] Ίδρυση Στρατιωτικών Πανεπιστημίων, μια μακροπρόθεσμη λύση για την αποτελεσματική έρευνα και ανάπτυξη στρατιωτικών εφαρμογών για την Ελλάδα, 06/05/2021https://defencereview.gr/idrysi-stratiotikon-panepistimionm/
[2] Συμμετοχή Ενόπλων Δυνάμεων σε αναπτυξιακά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ, 28/05/2021[3] Αμυντική βιομηχανία: ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας, 01/11/2018Συμμετοχή Ενόπλων Δυνάμεων σε αναπτυξιακά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ
[4] Αναπάντεχο πρόβλημα στην κατασκευή συγκροτημάτων F-16 από την ΕΑΒ, 11/06/2021
[5] Επιστολή Σωματείου ΕΑΒ για δημοσίευμα του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥΑναπάντεχο πρόβλημα στην κατασκευή συγκροτημάτων F-16 από την ΕΑΒ
[6] Δυσάρεστη “έκπληξη” στην υπόθεση των Μ1117 Guardian: Η απίστευτη «μπίζνα» με τα δήθεν δωρεάν 1200 οχήματα Μ1117 Guardian – Δεσμεύσεις υπέρ των βιομηχανικών συμφερόντων αμερικανικών εταιρειών
[7] Θα υπάρξει πρόνοια για έργο στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία;
https://defencereview.gr/tha-yparxei-pronoia-gia-ergo-stin-ellin/
