Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στην συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, θα εξετασθεί το ζήτημα του προγράμματος προμήθειας φρεγατών Belh@rra. Το πρόγραμμα έχει λάβει χαρακτηρισμό “επείγοντος”, μετά το νέο ανθελληνικό “κεφάλαιο” που άνοιξε η Τουρκία σε συνεργασία με το καθεστώς Σαράτζ της Λιβύης.
Η ενίσχυση των ναυτικών δυνάμεων, προκύπτει ως ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα και ο χαμένος χρόνος των περασμένων ετών, απλώς εντείνει το πρόβλημα που την δεδομένη περίοδο εμφανίζεται γιγαντωμένο. Απ’ αυτή την άποψη, δεν είναι μυστικό το ότι η ελληνική πλευρά ενδιαφέρεται και για πιο άμεσες λύσεις ενισχύσεως του Στόλου, συνεπώς εκτιμάται ότι θα τεθεί σε επίπεδο κορυφής το ενδεχόμενο εντάξεως μεταχειρισμένων φρεγατών από το Γαλλικό Ναυτικό. Όλοι αντιλαμβάνονται, ποια είναι η προτίμηση του Πολεμικού Ναυτικού.
Αυτό πάντως που διαφαίνεται, είναι ότι το πρόγραμμα προμήθειας φρεγατών νέας ναυπηγήσεως επιταχύνεται και ουσιαστικώς θα οριστικοποιηθεί κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Παρίσι. Τοιουτοτρόπως, μία νέα περίπτωση απευθείας αναθέσεως ενός μείζονος εξοπλιστικού προγράμματος, θα είναι σύντομα πραγματικότητα. Κατά πόσο έχει την βούληση η ελληνική κυβέρνηση, να αποκομίσει κάτι ουσιαστικό για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία από ακόμη ένα πρόγραμμα μερικών δισεκατομμυρίων; Πριν ταξιδεύσει στο Παρίσι, ο πρωθυπουργός έχει ενημερωθεί για το πρόγραμμα, όχι μόνο από τον ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλο αλλά και από τον γενικό διευθυντή της ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕΕ, όπως αποκάλυψε στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους ο Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ.
Την ίδια όμως ημέρα που ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον πρόεδρο Μακρόν, 29 Ιανουαρίου, θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι το forum “Ελλάδα, Στρατηγικός παράγοντας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η εμπιστοσύνη ξαναγεννιέται”, που οργανώνει το Ελληνογαλλικό Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο. Και σε αυτό, θα παραστούν εκπρόσωποι από τον χώρο της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Χωρίς όμως να συνοδεύονται από κάποιον εκπρόσωπο του ΥΠΕΘΑ ή της ΓΔΑΕΕ…
Μπορεί να ακούγεται αντιφατικό και παράδοξο. Το βέβαιο είναι ότι οι επείγουσες διαδικασίες και αποφάσεις σε μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα, δεν ευνοούν την διαπραγματευτική θέση του επισπεύδοντος. Και από αυτή την άποψη, δεν είναι μόνο ενδιαφέρον να διαπιστωθεί πόσο έντονα θα πιέσει η ελληνική πλευρά για βιομηχανικά ανταλλάγματα αλλά και τι βαθμό εμπλοκής της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας θα εξασφαλίσει στο τέλος.
