Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Η υπόθεση της πωλήσεως αποθεματικών πυρομαχικών στην Σαουδική Αραβία, επιχειρείται να παρουσιασθεί από την κυβέρνηση ως «εθνική υπόθεση», την οποία δήθεν βλάπτει η επιμονή της αντιπολιτεύσεως να ζητεί εξηγήσεις. Η ιδέα της αξιοποιήσεως παλαιού αλλά εύχρηστου στρατιωτικού υλικού δεν είναι καινούργια. Είχε πρωτοεμφανισθεί εδώ και χρόνια αλλά υπήρχαν νομικής φύσεως ζητήματα και απαιτείτο χρόνος. Με τον Π. Καμμένο στο ΥΠΕΘΑ η ιδέα προχώρησε, διότι έγινε αντιληπτό ότι η παταγώδης αποτυχία στην οικονομία το 2015 και η υπογραφή 3ου Μνημονίου, θα έδινε το χαριστικό πλήγμα στις αμυντικές δαπάνες και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Η πώληση παλαιού υλικού θα μπορούσε να αντισταθμίσει σε έναν βαθμό το πρόβλημα.
Το ότι η πώληση στην Σαουδική Αραβία ναυάγησε, δεν οφείλεται στην αντιπολίτευση, όπως κουτοπόνηρα προσπάθησαν να πείσουν ο πρωθυπουργός και ο ΥΕΘΑ στην Βουλή. Πρόκειται για αποτυχία αποκλειστικώς της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε όλο το φάσμα των χειρισμών της. Αλλά δεν είναι και η πρώτη, στον συγκεκριμένο τομέα.
Φαίνεται ότι οι πάντες ξέχασαν την φιλόδοξη συμφωνία εκποιήσεως 193 τεθωρακισμένων ΒΜΡ-1 στην Αίγυπτο, που «διαφήμιζε» ο Π. Καμμένος σχεδόν από την αρχή της θητείας του στο ΥΠΕΘΑ. Υποτίθεται ότι η Αίγυπτος ενδιαφέρθηκε να αποκτήσει τα οχήματα που η Ελλάδα θα παραχωρούσε. Τα ενδιαφέροντα σημεία είναι δύο:
α) Η Ελλάδα δεν πωλούσε αλλά παραχωρούσε δωρεάν τα ΒΜΡ-1.
β) Αυτό που «έπαιρνε» η Ελλάδα, ήταν η εκτέλεση των εργασιών εκσυγχρονισμού των οχημάτων στην ΕΛΒΟ.
Δημιουργούνται δύο βασικά ερωτήματα:
α) Εφόσον δεν υπήρχε χρηματικό όφελος για τις Ένοπλες Δυνάμεις, γιατί ο ΥΕΘΑ παρουσίαζε την υπόθεση με διθυραμβικό τρόπο;
β) Ήταν αρκούντος ικανοποιητικό το «αντάλλαγμα» εμπλοκής της ΕΛΒΟ;
Δεδομένου του θορύβου που έχει προκληθεί ως προς το θέμα των «μεσαζόντων» ή «εκπροσώπων», το ενδιαφέρον στην υπόθεση με την Αίγυπτο είναι ότι και σε αυτήν οι πληροφορίες έφεραν να ενεργεί ως μεσάζον εταιρεία κυπριακών συμφερόντων. Αυτή ήταν που μεσολάβησε στην τσεχική εταιρεία την οποία είχε επιλέξει η Αίγυπτος για την αναβάθμιση των τεθωρακισμένων, προκειμένου οι εργασίες να εκτελεσθούν στην ΕΛΒΟ. Δηλαδή, η κυπριακή εταιρεία και όχι το ΥΠΕΘΑ, ήταν αυτή που εμφανιζόταν να εξασφαλίζει χρήμα και έργο για την ΕΛΒΟ. Προφανώς και το ΥΠΕΘΑ τελούσε εν γνώσει αυτής της συμφωνίας, αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες του.
Κατά πληροφορίες, το χρηματικό ποσό που κατ’ εκτίμηση θα αναλογούσε στην ΕΛΒΟ, μόλις και μετά βίας κάλυπτε το κόστος της εκτελέσεως των εργασιών, χωρίς να προκύπτει κέρδος. Από δε καθαρά πρακτικής απόψεως, το ποσό εξασφάλιζε μισθοδοσία των εργαζομένων για χρονικό διάστημα λίγων μόνο μηνών.
Ήταν σαφές ότι το πρόγραμμα αναβαθμίσεως των ΒΜΡ-1 παρουσιαζόταν ως «προίκα» – δέλεαρ προς τους ενδιαφερομένους επενδυτές, όσο βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεως της ΕΛΒΟ, η οποία το περασμένο καλοκαίρι απέβη άκαρπη. Κι εφόσον ο Π. Καμμένος είχε εκτεθεί, εκφράζοντας δημοσίως και από του βήματος της Βουλής την σαφή προτίμησή του προς συγκεκριμένο υποψήφιο επενδυτή ενώ αντιστοίχως δυσφημούσε κι απέκλειε κάποιους άλλους, ανακύπτουν νέα ερωτηματικά ως προς την εν γένει στάση του στην περίπτωση της ΕΛΒΟ, σε συνδυασμό με την συμφωνία για τα ΒΜΡ-1. Από τον Σεπτέμβριο, η ιδιωτικοποίηση της ΕΛΒΟ βρίσκεται πλέον σε νέα φάση και «ξαφνικά», ο προτιμητέος από τον ΥΕΘΑ επενδυτής δείχνει «εξαφανισμένος» ενώ και η διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο για τα ΒΜΡ-1 έχει παύσει να βρίσκεται στο προσκήνιο. Όλα στην υπόθεση, δείχνουν να «φωνάζουν» κάτι.
Η κυβερνητική ανικανότητα και διαφθορά οδήγησαν στις όποιες αποτυχίες στην πώληση μεταχειρισμένου και εύχρηστου υλικού, όπως και στην παράταση της «αγωνίας» στην ΕΛΒΟ. Η πρόσφατη παρέμβαση του Αμερικανού πρέσβη, περί αδιαφανών και αμφιβόλου αξιοπιστίας διαδικασιών, γενικότερα στις ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται στην Ελλάδα, φαίνεται να απεικονίζει την πικρή αλήθεια για την διαφαινόμενη συστηματική εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων στα έργα και τις ημέρες της συγκυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μια δημόσια «διαμαρτυρία», η οποία κατά ειρωνία της τύχης, δεν ήλθε από τους «κακούς» Γερμανούς τους οποίους δεν χάνει ευκαιρία να δυσφημεί ο Π. Καμμένος αλλά από τους καθ’ όλα αρεστούς Αμερικανούς. Και σε χρόνο μάλιστα, που η κυβέρνηση δοκιμάζεται από το φιάσκο της υποθέσεως με την Σαουδική Αραβία.
