Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Στην διεθνή έκθεση αμυντικού υλικού EUROSATORY 2018 στο Παρίσι, η KNDS, που προέκυψε από την συγχώνευση της γερμανικής KMW και της γαλλικής Nexter Defence Systems, παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Κύριο Άρμα Μάχης (EMBT) που στηρίζεται στο σκάφος του Leopard 2A7 και τον πύργο του Leclerc. Η σχεδιαστική αντίληψη του ΕΜΒΤ απέβλεπε στον συνδυασμό του γερμανικού σκάφους με τον εξαιρετικό κινητήρα και τον ελαφρύτερο γαλλικό πύργο που συνδυάζει αυξημένο βαθμό αυτοματισμών, χάρη στο αυτόματο σύστημα γεμίσεως του πυροβόλου, με τελικό αποτέλεσμα διατήρηση του βάρους μάχης στους 62 τόννους.
Το ΕΜΒΤ αποτελεί, όπως ανακοινώθηκε, τον πρώτο καρπό του νέου σχήματος που προέκυψε από την συγχώνευση του γερμανικού με τον γαλλικό κολοσσό προ τριετίας και εμπορικώς στοχεύει στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ωστόσο, το συγκεκριμένο προϊόν δεν έχει καμμία σχέση με τον μακροπρόθεσμο στόχο αναπτύξεως ενός μελλοντικού άρματος το οποίο θα προορίζεται να αντικαταστήσει στην Ευρώπη τα Leopard 2 και Leclerc.
Σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις της KNDS, για τους σκοπούς αναπτύξεως του μελλοντικού άρματος, προβλέπεται να δαπανηθούν άνω των 15 δισ. ευρώ ενώ ο κύκλος εργασιών που θα προκύψει θα ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ!
Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και αποτυπώνουν τον δυναμισμό της, η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒΙ) λάμπει διά της απουσίας της. Η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει μέρισμα από το ανωτέρω τεράστιο σε μέγεθος παραγωγικό κομμάτι, κατά βάση με την ΕΛΒΟ, η οποία διά της οριστικής διασώσεώς της μπορεί να απολαύσει λαμπρές προοπτικές. Ωστόσο, η ΕΛΒΟ, με αποκλειστική ευθύνη της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, βρίσκεται σε παρατεταμένο τέλμα μετά και την αποτυχία της δεύτερης διαγωνιστικής διαδικασίας η οποία απέβη άκαρπη τον Αύγουστο του 2017. Έκτοτε, επικρατεί σιγή ασυρμάτου για την ΕΛΒΟ. Γιατί;
Η κυβέρνηση διαρρέει ότι δεν πρόκειται να διεξαχθεί τρίτη διαγωνιστική διαδικασία, λόγω ανυπαρξίας επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ψέμμα. Στην πραγματικότητα, με κυβερνητική ευθύνη, στις αρχές του 2018 ενημερώθηκε επισήμως η KMW ότι αποκλείεται να γίνει δεκτή τυχόν νέα πρότασή της. Οι λόγοι είναι σαφώς πολιτικοί, σε μικροπολιτικό και μακροπολιτικό επίπεδο: σε μικροπολιτικό, η κάθετη αντίδραση του Π. Καμμένου για λόγους προσωπικών πολιτικών εμμονών και σε μακροπολιτικό επίπεδο η πρόθεση των Τσίπρα – Τσακαλώτου να συρθεί το θέμα μέχρι τις επόμενες εκλογές, ικανοποιώντας ρηχά κομματικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Πέρα δε από την KMW, η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον μία ακόμη εταιρεία, ιταλική, επέδειξε ενδιαφέρον αλλά αντιλαμβανόμενη τα κυβερνητικά “παιχνίδια”, το… έβαλε στα πόδια.
Η κυβερνητική αντίληψη περιστρέφεται γύρω από την ιδέα διατηρήσεως της ΕΛΒΟ στην γνωστή κατάσταση αφασίας, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές, με υποτιθέμενο διακηρυγμένο σκοπό την εύρεση ενός σχήματος Συνεργασίας Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέως (ΣΔΙΤ) που θα έχει προοπτική. Προκειμένου να δείξουν ότι υπάρχουν υποσχόμενες εξελίξεις προς αυτή την κατεύθυνση, εκδηλώθηκε “ενδιαφέρον” από τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) για την επισκευή λεωφορείων στην ΕΛΒΟ, τον δε Μάρτιο 2018 ανακοινώθηκε πανηγυρικώς η παράδοση των πρώτων 3 επισκευασθέντων. Έκτοτε, ο συνολικός αριθμός δεν ξεπερνά τα 20 λεωφορεία αλλά αυτό που δεν ανακοινώνουν οι αρμόδιοι είναι ότι το 90% των χρημάτων που απαιτεί η επισκευή κάθε λεωφορείου (συνολικώς περί τα 15.000 ευρώ ανά όχημα), αφιερώνεται για την προμήθεια υλικών – ανταλλακτικών και το όποιο «κέρδος» της ΕΛΒΟ είναι στην κυριολεξία ανύπαρκτο. Με τέτοιου είδους εργασίες σε 50 ή 100 λεωφορεία, μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί το αφήγημα για αναζωογόνηση της ΕΛΒΟ, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων της παραμένει χωρίς κανένα απολύτως έργο.
Την καταβολή των μισθών του προσωπικού, έχει αναλάβει να την καλύψει η κυβέρνηση, πότε εις βάρος του προϋπολογισμού του ΓΕΣ, πότε με έκτακτες χρηματοδοτήσεις του ΥΠΕΘΑ κ.λπ. Είναι σαφές ότι η παρούσα κυβέρνηση, από την πρώτη ημέρα αναλήψεως των καθηκόντων της, δεν είχε καμμία επαφή με την πραγματικότητα και στον τομέα της ΕΑΒΙ. Δεν είχε κανένα σχέδιο, πέρα από ιδεοληψίες με επίκεντρο την εξυπηρέτηση συνδικαλιστικής – συντεχνιακής φύσεως συμφερόντων. Σύμφωνα με βάσιμες πληροφορίες, κυβερνητικά στελέχη που έπειτα από τριετή και πλέον επαφή με την εξουσία και την διαχείριση των θεμάτων, έχοντας αντιληφθεί το σφάλμα που έγινε με την εγκατάλειψη της πολιτικής που εφάρμοζε η προηγουμένη κυβέρνηση, προσπαθούν να νουθετήσουν «συντρόφους», πλην όμως συναντούν κάθετη αντίδραση λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου στην οποία έχει εισέλθει η χώρα και του φόβου του “πολιτικού κόστους”, κατά την αντίληψη βεβαίως των Τσίπρα – Καμμένου.
Η ΕΛΒΟ παραμένει σε κατάσταση αριστερόστροφης αφασίας, χωρίς να προχωρά τρίτη διαγωνιστική διαδικασία, επειδή αποτυχία και αυτής θα υποχρεώσει σε εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της ένα προς ένα και οριστικό κλείσιμο της εταιρείας. Τα περί κυβερνητικής πολιτικής, είναι αστειότητες. Όταν η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία παίζει με αναπτυξιακά προγράμματα δισεκατομμυρίων που διατηρούν ζωντανές και ακμαίες εταιρείες με χιλιάδες εργαζομένους, οι Τσίπρας – Καμμένος κοροϊδεύουν με τις πενταροδεκάρες του Στέλιου Παππά για επισκευή διαλυμμένων λεωφορείων του ΟΑΣΘ, κρατώντας την ΕΛΒΟ σε κατάσταση ζόμπι.
