- Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Ο διοικητής της Διοικήσεως Ειδικών Επιχειρήσεων Ευρώπης των ΗΠΑ (SOCEUR) Υποστράτηγος Mark Schwartz πραγματοποιεί επίσκεψη στην Ελλάδα από 15 έως 17 Οκτωβρίου. Ήδη στις 16 του μηνός συναντήθηκε με τον Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη και επισκέφθηκε μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων.
Από το σχετικό φωτογραφικό υλικό που δημοσιοποίησε το ΓΕΕΘΑ, μία φωτογραφία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μπορεί να σχολιασθεί, επειδή δείχνει στιγμιότυπο από στατική έκθεση ατομικού οπλισμού και εν γένει υλικών που χρησιμοποιεί το προσωπικό των μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων. Επειδή στην Ελλάδα είναι γνωστό τί προμήθειες έχουν γίνει στον χώρο όσο και οι ελλείψεις που υπάρχουν, ζητήματα στα οποία ως «ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ» έχουμε αναφερθεί πολλάκις, ένα πρώτο σχόλιο που μπορεί να γίνει είναι ότι στην συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζεται καθαρά η σοβαρή τεχνολογική υστέρηση των ελληνικών μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων που έχει προεκτάσεις – συνέπειες στην εκτέλεση του έργου τους.
Στην φωτογραφία συγκεκριμένα, απουσιάζουν τουλάχιστον δύο βασικά «εργαλεία» από το οπλοστάσιο των ελληνικών μονάδων.
Το πρώτο είναι οι διόπτρες νυκτερινής σκοπεύσεως τεχνολογίας Θερμικής Απεικονίσεως. Βασικότατο κομμάτι εξοπλισμού για την «κυριαρχία στην νύκτα», στην οποία κατά κανόνα δρουν οι συγκεκριμένες δυνάμεις ώστε να έχουν σοβαρό πλεονέκτημα. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις γενικότερα, πρέπει να είναι οι μόνες στο ΝΑΤΟ που δεν διαθέτουν ακόμη θερμικές σκοπευτικές διόπτρες, οι οποίες διακρίνονται από ανώτερες επιδόσεις στην αποκάλυψη στόχων σε σχέση με τις τυπικές νυκτερινές διόπτρες σκοπεύσεως τεχνολογίας Ενισχύσεως Ειδώλου που βρίσκονται αποκλειστικά σε χρήση στην Ελλάδα Επιπλέον, οι θερμικές διόπτρες μπορούν να εντοπίσουν στόχους ακόμη και την ημέρα και σε συνθήκες πυκνής ομίχλης, καπνού ή νεφών σκόνης, συνήθεις καταστάσεις στο πεδίο της μάχης, όπου οι διόπτρες Ενισχύσεως Ειδώλου δεν μπορούν να ανταποκριθούν.
Ενδεικτικώς, η τυποποιημένη διόπτρα νυκτερινής σκοπεύσεως Ενισχύσεως Ειδώλου που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός γενικότερα (στην φωτογραφία διακρίνεται υποδεέστερη έκδοσή της) εξασφαλίζει εντοπισμό ανθρώπινου στόχου στα 600 μέτρα. Το επιχειρησιακώς παράδοξο που δεν δείχνει να έχει απασχολήσει τους Έλληνες αξιωματικούς, είναι ότι το όργανο αυτό έχει παραγγελθεί για την νυκτερινή σκόπευση βαρέων πολυβόλων και πολυβόλων βομβίδων, όπλων με δραστικό βεληνεκές της τάξεως των 1.500 μέτρων. Πρακτικώς δηλαδή, την νύκτα δεν είναι δυνατό να αξιοποιηθούν τα εν λόγω όπλα στις πραγματικές τους δυνατότητες και υποβαθμίζεται η χρησιμότητά τους σε μέσες αποστάσεις.
Κι όμως. Προ μηνών το ΥΠΕΘΑ αφιέρωσε 17 εκατ. € για την προμήθεια 1.500 επιπλέον διοπτρών νυκτερινής σκοπεύσεως, πάλι Ενισχύσεως Ειδώλου, που όμως προορίζονται, μαζί με 450 θερμικές, για αντιαρματικούς εκτοξευτές μικρού βεληνεκούς… Στον περυσινό «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ» είχαμε γίνει μάρτυρες του διαλόγου μεταξύ Αμερικανού αξιωματικού ο οποίος απευθυνόμενος στον τότε ΓΕΠΣ, τον ρωτούσε γιατί δεν υπήρχε κανένας τύπος σκοπευτικής διόπτρας Θερμικής Απεικονίσεως στις ελληνικές μονάδες.
Το δεύτερο κρίσιμο «εργαλείο» που δεν διαθέτουν οι Έλληνες καταδρομείς, είναι ένα τυπικό τυφέκιο ελευθέρου σκοπευτού. Το εμφανιζόμενο στην φωτογραφία, είναι δείγμα. Και εδώ, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διακρίνονται στο ΝΑΤΟ αφού ποτέ στην ιστορία τους δεν προέβησαν στην προμήθεια ενός ειδικού για τέτοιες αποστολές, τυφεκίου. Τα βαρέα τυφέκια ειδικών εφαρμογών Μ82Α1Μ των 12,7 mm, δεν είναι τυφέκια ελευθέρων σκοπευτών. Οι συμμαχικοί στρατοί αξιοποιούν έντονα τα τελευταία έτη τους ελεύθερους σκοπευτές, με φονικό πυρ ακριβείας που υπερβαίνει κατά πολύ τα 1.000 μέτρα αλλά αυτό δεν φαίνεται να ενδιαφέρει στην Ελλάδα. Λίγο πριν αποστρατευθεί, ο Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, δημιούργημα του οποίου είναι η Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, διέταξε να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα στην προμήθεια σύγχρονων τυφεκίων ελευθέρου σκοπευτού για τον εξοπλισμό των μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων. Έχει παρέλθει τριετία και ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα, παρόλο που ο διάδοχός του προέρχεται από την ΜΥΚ.
Οι ελληνικές μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων έχουν χάσει την επαφή με τεχνολογικά επιτεύγματα που έχουν ενταχθεί εδώ και καιρό στις ανάλογες μονάδες διεθνώς, αποτελώντας πραγματικούς πολλαπλασιαστές ισχύος με ώριμη πλέον αντίληψη επιχειρησιακής εκμεταλλεύσεως. Ένα τέτοιο σύστημα – αισθητήρας, είναι τα mini UAV, δηλαδή μικρά Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα που διατίθενται ως οργανικά μέσα ακόμη και σε επίπεδο Ομάδος – Περιπόλου, εξασφαλίζοντας Αναγνώριση – Επιτήρηση, δηλαδή πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο.
Όλα αυτά, δεν περνούν απαρατήρητα από κανέναν επίσημο επισκέπτη με στοιχειώδεις γνώσεις, φανερώνοντας ότι οι ελληνικές επίλεκτες μονάδες είναι υποβαθμισμένες. Μπορεί το έμψυχο δυναμικό τους να είναι καλό, εάν όμως πάει στην μάχη, ο πιθανότερος αντίπαλος θα έχει όλα όσα λείπουν από τον Έλληνα καταδρομέα και μάλιστα σε μεγάλους αριθμούς. Τα ανωτέρω όπλα και υλικά, κοστίζουν κλάσμα των κονδυλίων που αφιερώνονται κατά καιρούς για την προμήθεια κυρίων οπλικών συστημάτων αλλά έχουν μεγάλη απόδοση ακριβώς επειδή προορίζονται να εξοπλίσουν την ελίτ των πολεμιστών από τους οποίους η ηγεσία προσδοκά «να καθαρίσουν» σε καταστάσεις υψηλού κινδύνου, όπου δεν διακυβεύεται απλώς το αποτέλεσμα μιας αποστολής αλλά το γόητρο ενός ολόκληρου έθνους. Για την αναβάθμιση των ΑΦΝΣ P-3 θα αφιερωθούν 500 εκατ. $ ενώ για τα F-16 περισσότερα από 1 δισ. $. Δεν αναρωτήθηκε κανείς γιατί δεν διατίθενται τα «ψίχουλα» που, στην κυριολεξία, απαιτούνται για τις ανάγκες των Ειδικών Δυνάμεων;
Κατά καιρούς, ακούγονται οι πολιτικοί να παραδέχονται ευθέως ότι οι ειδικές δυνάμεις μας δεν είναι εξοπλισμένες «με αυτά που θα έπρεπε». Καλά τα λόγια, όμως δεν ακολουθούν πράξεις. Γιατί λοιπόν οι Ειδικές Δυνάμεις κοντεύουν να ξεμείνουν από διαθέσιμα αλεξίπτωτα, λόγω λήξεως του ορίου ζωής στο υπάρχον απόθεμα; Γιατί τίθενται διαρκώς εκτός χρήσεως οι καταδυτικές συσκευές των μονάδων; Βιώνουμε την τραγελαφική κατάσταση, σε έναν στρατό που ανήκει στο ΝΑΤΟ, ο υπουργός και οι Αρχηγοί Γενικών Επιτελείων να μιλούν με θαυμασμό για το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό των εθνοφυλάκων, να οργανώνουν εκδηλώσεις για την παρουσίαση προτάσεων περί των υλικών της Εθνοφυλακής, και την ίδια στιγμή να έχουν παρατημένες τις μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων σε κρίσιμα υλικά.
Τί συμβαίνει; Είτε η στρατιωτική ηγεσία δεν μπορεί να ιεραρχήσει στοιχειωδώς προτεραιότητες προμηθειών επειδή στερείται πολεμικής εγρηγόρσεως και έχει επέλθει επιτελική αναπηρία, είτε η ιεράρχηση προτεραιοτήτων αλλοιώνεται από εξωγενείς παράγοντες, είτε δεν υπάρχει προγραμματισμός, είτε τα προγράμματα προμηθειών εξαρτώνται αποκλειστικώς από την έγκριση του ασχέτου με τα στρατιωτικά υπουργού Οικονομικών. Έτσι βεβαίως, ανέξοδα, απρογραμμάτιστα και χωρίς συνέπεια, δεν φτιάχνεις Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων. Κάτι που σίγουρα θα επισημάνει στους Έλληνες επιτελείς με κάποιον τρόπο και ο Αμερικανός υψηλός επισκέπτης.
